Süper Lig'de Türkiye'nin en çok kupa kazanan kulübü Galatasaray, 2022'deki çok kötü performansın ardından kulübün kaderini değiştiren Okan Buruk liderliğinde üst üste ikinci lig şampiyonluğu için yarışıyor. Okan Buruk'un tüm sistemi oldukça verimliydi ancak defansif oyunları sadece Süper Lig'de rekorları kırmakla kalmadı, aynı zamanda Avrupa'nın en iyi takımları arasında da etkileyici bir standart belirledi.

Sezon başında Şampiyonlar Ligi'nde Manchester United ve Bayern Münih'e karşı son derece zevkli maçlarda yeteneklerini sergileyen Galatasaray, kolektif kararlılıklarını geliştirerek rakiplerini hayal kırıklığına uğratmayı ve rakiplere verilen pozisyonları en aza indirmeyi amaçlayan çok güçlü bir savunma hattı oluşturdu. Ancak Okan Buruk, sezon içinde kadrosundaki önemli kayıplarla da mücadele etmek zorunda kaldı ve bu nedenle farklı oyuncuları bir araya getirerek uyumlu ve etkili bir takım oluşturmayı başardı.

Galatasaray'ın Süper Lig'deki savunma hakimiyetini anlamaya başladığımızda, temel istatistikler bu sezon ligde neden sadece 20 gol yediklerini ortaya çıkarmaya başlıyor. Galatasaray, 90 dakika başına (penaltısız) beklenen gol sayısında Türkiye'de ikinci sırada yer alıyor ve rakiplerinin sadece 0,15'i duran toplardan olmak üzere 0,70 xG (gol beklentisi) elde edebiliyor. Ayrıca Buruk'un takımı, şut denemesi başına verdiği xG sayısı açısından 0,07 ile ligde en üst sırada yer alıyor; bu da Galatasaray'ın, Muslera'nın kalesine çekilen şutların engellemek için çok çalıştığını gösteriyor.

Bu rakamlar kesinlikle takdire şayan olsa da, bu istatistiklerden şüphe edenler topa hakimiyetleri nedeniyle rakip oyuncu tehdidinin en aza indirildiğini, Türkiye'deki rakiplerin ortalama sadece %39,84 civarında topa sahip olduğunu öne sürebilirler. Bu düşünceleri dağıtmak adına, topsuz alanda da başarılı olan Galatasaray, defansif ikili mücadele başarısında ligde üçüncü (%62,6), mücadele yoğunluğunda ise 7,3 ile birinci sırada yer alıyor. İkinci istatistik, rakibin topa sahip olduğu dakika başına kazanılan ikili mücadele sayısını hesaplamayı amaçlıyor ve agresif savunma girişimlerinde ne kadar verimli olduklarını gösteriyor.

Okan Buruk, bu sezon boyunca sahadaki güçlü yönleri için zorunlu olan 4-2-3-1 dizilişini kurdu. Bu sezon öncesinde inanılmaz güçlü bir kadro kuran Galatasaray'ın savunma mücadelesi en önde başlıyor, hücum dörtlüsü rakibe pres yaparak rakiplerini kendi ceza sahasına sıkıştırmak için baskı uyguluyor.

Avrupa futbolunun en güçlü takımları gibi, Galatasaray'ın 10 numarası da Mauro Icardi ile ortaklık kurma konusunda daha fazla baskı yapabiliyor. Bu daha sonra kanat oyuncularının rakip beklere agresif bir şekilde baskı yapmasına neden oluyor; 4-4-2 topa sahip olmama durumu, ilk pas çıkışlarını geçersiz kılmayı ve daha yüksek top kaybı şansı ile daha uzun dağılıma zorlamayı hedefliyor. Galatasaray'ın baskısını etkileyici istatistikleri de destekliyor; hem PPDA (savunmadayken yapılan pas sayısı) (6.46) hem de geriden oyun kurmayı engelleme yüzdesi (11.30) açısından Türkiye liginde birinci sırada yer alıyor.

Hiç şüphe yok ki Galatasaray, özellikle savunmadaki yoğun mücadelesi ile rakip takımları da inanılmaz zorlu bir mücadele içine girmeye zorluyor. Süper Lig'de bu sezon iç sahada tüm maçlarını kazanan Cimbom'da taraftarlarının sarsılmaz desteği, rakip takımları 'cehenneme' davet eden bir atmosfer oluşturuyor! Okan Buruk'un takımının kaderini bu kadar hızlı değiştirebilmesi, etkili oyuncularını kaybettiğinde dahi bu durumla ustaca baş edebilmesi ve performans olarak bu kadar yüksek bir standardı koruyabilmesi nedeniyle takdir edilmesi gerekiyor.

Veri analizi

Galatasaray'ın Süper Lig'deki savunma hakimiyetini anlamaya başladığımızda, temel istatistikler bu sezon ligde neden sadece 20 gol yediklerini ortaya çıkarmaya başlıyor. Galatasaray, 90 başına penaltısız beklenen gol sayısında Türkiye'de ikinci sırada yer alıyor ve rakiplerinin sadece 0,15'i duran toplardan olmak üzere 0,70 xG elde ediyor. Ayrıca Buruk'un takımı, şut denemesi başına verdiği xG miktarı açısından 0,07 ile ligde en üst sırada yer alıyor ; bu da Galatasaray'ın, Muslera'nın sopalar arasında karşılaştığı şutların etkinliğini ve tehdidini sınırlamak için çok çalıştığını gösteriyor.

Bu rakamlar kesinlikle takdire şayan olsa da, şüpheciler topa hakimiyetleri nedeniyle muhalefet tehdidinin en aza indirildiğini, Türkiye'deki rakiplerin ortalama sadece %39,84 civarında toplandığını öne sürebilirler. Bu düşünceleri dağıtmak adına, topsuz alanda da başarılı olan Galatasaray, defansif düello başarısında ligde üçüncü ( %62,6 ), mücadele yoğunluğunda ise 7,3 ile birinci sırada yer alıyor . İkinci istatistik, rakibin topa sahip olduğu dakika başına elde edilen düello, müdahale ve müdahale sayısını hesaplamayı amaçlıyor ve agresif savunma yaklaşımlarında ne kadar verimli olduklarını gösteriyor.

Taktiksel yaklaşım ve aralıksız baskı

Okan Buruk bu sezon boyunca sahadaki güçlü yönleri için zorunlu olan 4-2-3-1 dizilişini kurdu . Bu sezon öncesinde inanılmaz güçlü bir kadro kuran Galatasaray'ın savunma savaşı en önden başlıyor, hücum dörtlüsü baskı çalışmalarını teşvik ediyor ve rakiplerini kendi ceza sahasına sıkıştırmak için baskı uyguluyor. 

Avrupa futbolunun en güçlü takımları gibi, Galatasaray'ın 10 numarası da Mauro Icardi ile ortaklık kurma konusunda daha fazla baskı yapabiliyor. Bu daha sonra kanat oyuncularının rakip beklere agresif bir şekilde baskı yapmasına neden oluyor ve 4-4-2 topa sahip olmama durumu ilk pas çıkışlarını etkisiz hale getirmeyi ve daha yüksek top kaybı şansı ile daha uzun dağılıma zorlamayı hedefliyor. Galatasaray'ın baskısını etkileyici istatistikleri de destekliyor; hem PPDA ( 6.46 ) hem de hazırlık aksaklık yüzdesi ( 11.30 )  açısından Türkiye liginde birinci sırada yer alıyor .

Avrupa Ligi'nde Sparta Prag'a karşı oynadıkları karşılaşmada, orta üçte birlik alanda topu kaybederken kontra baskı yapma yeteneklerinin mükemmel bir örneğini görüyoruz. Sparta Prag müdahaleyi gerçekleştirebildiğinde, Galatasaray baskıcıları harekete geçiyor, Mertens arkadan 10 numara olarak baskı yaparken hem Demirbay hem de Aktürkoğlu top taşıyıcıyı boğmak ve onu dışarıya zorlamak istiyor.

İkiye katlanıyor

Galatasaray'ın iç sahadaki varlığıyla topu dışarı doğru zorlama yeteneği, bu kadar baskın olabilmelerinin nedenlerinden biri; rakip genellikle kendi yarı sahasına dönmek zorunda kalırken, yüksek yüzdeli fırsatları boşa çıkarma planı var. Bu daha sonra beklerin gücünü sorguluyor ve bu departman sezon boyunca birçok değişiklikten muzdarip. Angeliño'nun kış döneminde ayrılmasıyla birlikte Derrick Köhn'ün eklenmesi taraftarlar tarafından memnuniyetle karşılandı; ligde 90 saniye başına 10.56 savunma düellosu yaptı ve önümüzdeki yıllarda yerini sağlamlaştırmayı hedefliyor. Dinamik Fransız Sacha Boey'in Bayern'e kaybedilmesi, sağ kanattaki güçlerine kesinlikle zarar verdi; yedek Serge Aurier'in sakatlığı, doğal sağ kanat oyuncusu Barış Alper Yılmaz'ın zaman zaman çok daha derin bir rol üstlenmesine neden oldu.

Bu tür sorunlarla mücadele etmek için Buruk'un kanat oyuncularının sık sık preslerini bek destekleriyle dengelemeleri ve rakip kanat oyuncularına aşırı yükleme yapmaları gerektiği gerçeğine inandıklarını görüyoruz. Yeteneklerinin çoğunluğu oyunun teknik tarafında olmasına rağmen, hem Zaha hem de Ziyech kendi yarı sahalarına düşerek Galatasaray'ın savunma hattını güçlendirirken, Fildişili oyuncu neredeyse LWB oynuyor ve Köhn içeride sürükleniyor.

Rakip son üçte birlik alandayken, sol ya da sağ kanat oyuncusunun, kendi bekleriyle koordine olmaya çalıştıklarını ve top taşıyıcıyla defansif bir düelloya giriştiklerini, topu olabildiğince çabuk geri alma arzuları doğrultusunda sıklıkla görebiliriz. olası. Rızaspor maçında hem Ayhan hem de Yılmaz'ın, sol kanat oyuncusunun topu yan çizgiye doğru yönlendirme ve ceza sahasına orta yapma yeteneğini engellediğini görüyoruz. Top içeride oynanırken Torreira güzel bir şekilde kayarak oyunu bölebiliyor ve bu da onu Galatasaray takımının can damarı haline getiriyor.

Uruguay'dan fayda

4-2-3-1 ile oynarken beklendiği gibi , yaratıcı tehdit ile savunma gücü arasında mükemmel dengeyi sunarken çift pivot son derece önemlidir. Eski Arsenalli Lucas Torreira, hareketliliği ve defansif zekasıyla rakiplerine karşı üstünlük sağlayan Galatasaray'ın topa sahip olmadığı zamanlarda nasıl çalışacağı konusunda oldukça etkili. Torreira, kendi takımının baskı değerlerine uygun olarak bu sezon 76 kontra pres atağıyla Süper Lig'e liderlik ediyor; çok yönlülüğü ona orta sahanın çeşitli bölgelerinde bunu yapmasına olanak sağlıyor. Galatasaray'ın Sparta Prag ile oynadığı iç saha maçında Torreira'nın proaktif davrandığını ve kendi takımının 10 numara olarak pres yapmasını sağladığını, Ayhan'ın pivotta Demirbay'la birlikte bir an için neredeyse 3-2-5 oluşturmasını sağladığını görüyoruz.

Şampiyonlar Ligi'nde 90 başına 11.07 top kurtarma (yüzde 99 ) ile savunma hattının önünde otururken oyunu bozma ve kontra atak yapma becerisiyle sert bir bariyer oluşturuyor . İhtiyaç anlarında, çift pivotun her iki üyesinin de ceza alanı içinde daha fazla destek sunmak için merkezi savunma oyuncuları arasına düştüğünü görüyoruz.

Zayıflık alanı

Her ne kadar Galatasaray gol yememe konusunda başarılı olsa da oyuncularının ilerici yapısı nedeniyle zayıf kalabilecekleri noktalar da var. Bunlardan biri, sürekli olarak geçiş sırasında zorluk yaşamaları, genellikle beklerin çok yüksekte olması ve yeterince hızlı geri adım atamaması nedeniyle kontraya yakalanmaları olabilir. Topa hakim olmak ve ileriye doğru hücum gücünü artırmak isteyen diğer takımlar gibi Galatasaray da, özellikle Köhn'ün son üçte birlik kısımda çok etkili olabilmesi nedeniyle, parkın ortasında kaybedilmeleri durumunda mücadele etti.

Galatasaray PPDA'sında başarılı olsa da, bunun aldatıcı olmasının altında yatan nedenlerden biri, rakibin sahanın üst kısımlarında topu alırken son üçte birlik bölgeye girmek için daha az pasa ihtiyaç duyması olabilir. Bu, Kasımpaşa'ya karşı oynadıkları çekişmeli maçta da açıkça görülüyordu; burada biraz ayrık bir savunma hattı bile, basit bir bitiş için ceza sahası boyunca kayma yeteneği ile kanatlardaki boşluklardan yararlanılarak merkezi savunma çifti üzerinde baskı oluşturuyordu. 

Galatasaray'ın savunma hattının agresif doğası sadece beklere kadar uzanmıyor; Victor Nelsson gibi oyuncuların rakip forvetlere karşı sıkılaşmak için sahaya çıkıp fiziksel becerilerini ve zorlu mücadelelerini kullandığını sık sık görüyoruz. Bununla birlikte, Avrupa Ligi'nde Sparta Prag'a karşı aldıkları yenilgide gözlemlendiği gibi, yetersiz korumayla öne çıktığı durumlar, takımını güzel değişimlerle inanılmaz derecede savunmasız bıraktı ve buna göre tepki vermek için çok az zaman harcayarak arkadan hücum etmelerine izin verdi.

Çözüm

Hiç şüphe yok ki Galatasaray, özellikle yoğun savunma çabaları ile rakip takımlar için inanılmaz zorlu bir mücadele oluşturuyor. Süper Lig'de bu sezon %100 iç saha rekoru kıran Cimbom'un sarsılmaz desteği, kırmızı-sarı deniziyle rakip takımları 'cehenneme' davet eden elektrikli bir atmosfer sağlıyor! Okan Buruk'un, kaderini bu kadar hızlı değiştirebilmesi, etkili oyuncuların kaybıyla ustaca baş edebilmesi ve bu kadar yüksek bir standardı koruyabilmesi nedeniyle takdir edilmesi gerekiyor. Türk futbolundaki başarıları standartları belirlemeye devam ederken, Avrupa futbolunda daha rekabetçi olma çabasıyla yaz transfer dönemindeki hırslarını analiz etmek ilginç olacak.